با استفاده از فناوری نانو می‌توان کارایی محصولات آرایشی و بهداشتی را افزایش داد.

یک شرکت دانش بنیان از فناوری نانو و نانوذرات در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده کرد.

به گزارش پوشانیک، مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان از اثربخشی بالای فناوری نانو در محصولات آرایشی و بهداشتی خبر داد و گفت: با این فناوری، فضای کاری قابل توجهی برای تولید محصولاتی نظیر کرم‌های ضدآفتاب نانویی در کشور وجود دارد.

وی درباره نقش فناوری نانو در صنعت آرایشی و بهداشتی گفت: این صنعت دارای سه بخش مختلف است. مراقبت بهداشتی (Personal Care)، آرایشی و بهداشتی (Cosmeceutical) و بخش آرایشی (Make Up). فناوری‌نانو وارد هر سه بخش شده و در حال حاضر محصولات نانویی در هر سه بخش در بازار وجود دارد.

وی ادامه داد: علاقه‌مندان ورود به این حوزه باید پیش از وارد شدن به صنعت آرایشی و بهداشتی دقیقا مشخص کنند که به کدام بخش قصد ورود دارند. در ایران حوزه آرایشی و بهداشتی (Cosmeceutical) بیشتر مورد توجه بوده و مقالات و محصولات در این بخش بیشتر است.

محمدرضا شاهینی، با بیان اینکه استفاده از فناوری نانو در این صنعت معمولا برای سه هدف درمانی، بهبود کیفیت محصولات فعلی و جلوگیری از آثار منفی (مانندبلوک کردن پرتو خورشید) انجام می‌شود، گفت: کاربرد فناوری نانو در صنعت آرایشی و بهداشتی تنها در کرم‌های ضد آفتاب نیست و به طیف وسیع کاربردهای فناوری نانو در این صنعت مرتبط است.

وی در ادامه به تشریح کرم‌های ضدآفتاب نانویی پرداخت و گفت: «در کرم‌های ضدآفتاب از مواد شیمیایی جاذب برای جذب پرتوها استفاده می‌شود و در کنار آن از مواد بازتاب‌دهنده نیز برای بازتابش نور خورشید استفاده شده است؛ نانوذرات معمولا به عنوان بازتاب‌دهنده کیفیت کرم‌ها را بهبود داده‌اند. در این میان نانوذرات تیتانیم و اکسید روی از جمله پرکاربردترین نانوذرات مورد استفاده در کرم‌های ضدآفتاب هستند.

مدیرعامل شرکت از تولید این نانوذرات با همکاری دانشگاه صنعتی شریف خبر داد و گفت: این نانوذرات برای تولید محصولات شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شاهینی از کاربردهای نانولیپوزم، به استفاده از آن در تولید خمیردندان، دئودورانت، ضدچروک و کرم‌های روشن‌کننده اشاره کرد.

وی افزایش نفوذپذیری لیپوزم به پوست را عامل افزایش کارایی محصولات نانویی حاوی لیپیوزم دانست. نانوآمولوسیون‌ها نیز در مرطوب‌کننده‌ها به عنوان عامل آبرسان عمل می‌کنند. از نانوکربن‌ها در تولید لوازم آرایشی نظیر ریمل و خط چشم استفاده می‌شود که سمیت رنگ‌های تجاری‌ مورد استفاده در این محصولات را کم می‌کند.

وی افزود: محصولات این شرکت به کشورهای لبنان، عراق، افغانستان و کویت صادر می‌ شود.

محصولات دانش بنیان چیست ؟

محصولات دانش بنیان به کالا یا خدماتی میگویند که در حوزه فناوری های بالا یا متوسط به بالا باشند به این معنا که دانش فنی طراحی و تولید نمونه ی آزمایشگاهی یا صنعتی محصولات به دلیل پیچیدگی فنی به سختی قابل کپی بردار بوده و کسب آن نیازمند تحقیق و توسعه قابل توجه باشد و منجر به ایجاد ارزش افزوده محصول شده باشد.

شرکت دانش‌بنیان یا شرکت متمرکز بر دانش، (به انگلیسی: Knowledge enterprise) به شرکت‌هایی گفته می‌شود که دانش و فناوری، جزئی جدایی‌ناپذیر از دارایی آن‌ها باشد. دانش‌بنیان در ایران شرکت یا مؤسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم‌افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش‌محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی شامل گسترش، کاربرد نوآوری و تجاری‌سازی نتایج حاصل از تحقیق و توسعه در حوزه فناوری‌های برتر، با ارزش افزوده فراوان و براساس معیارهای موردنظر قانون تأیید می‌شود.

بنابر قانون ایران شرکت‌های دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی و نیز شرکت‌ها و مؤسساتی که بیش از ۵۰٪ از مالکیت آن‌ها متعلق به شرکت‌های دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی باشد، مشمول حمایت‌های این قانون نیستند.

شرکت های دانش محور را می‌توان به طور کلی به دو دسته کلی زیر تقسیم نمود :

شرکت هایی که مالک آن فقط اعضای هیات علمی می ‌باشند. قابل ذکر است که اگر در سهام دانشگاه کمتر از ۵۰ ٪ باشد، شرکت دانش محور به نام یک شرکت خصوصی تلقی می‌ شود که در این صورت باید نام شرکت در اداره ثبت شرکت ها ثبت و از قانون تجارت تبعیت کند.

دسته دوم شرکت ‌های دانشگاهی می باشد. این بدان معنی است که دانشگاه ‌ها مالک اصلی چنین شرکت هایی هستند. باید متذکر شویم در صورتی که سهام دانشگاه ۵۰ درصد یا بیشتر این عدد باشد، شرکت دانش بنیان، با نام شرکت دولتی تلقی می ‌شود و دیگر نیازی به ثبت در اداره شرکت ها ندارد.

منبع: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری